ontbinden

werkw.

Uitspraak:	[ɔndˈbɪndə(n)]
Afbreekpatroon:	ont·bin·den
Vervoegingen:	ontbond (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft ontbonden (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(iets dat officieel is) opheffen, zorgen dat het niet meer bestaat

Voorbeelden:	`een huwelijk ontbinden`, `Het parlement werd ontbonden.`
Synoniem:	beëindigen

afbreken   beëindigen   forceren   ontleden   opheffen   rotten   stukmaken   uiteen doen gaan   uiteen halen   uithalen   verbreken   verbrijzelen   vergaan   verrotten   verteren   wegrotten   

• •een organisatie opheffen. • [scheikunde] het uiteen (laten) vallen van een chemische stof in een aantal andere. • [wiskunde] het bepalen van de factoren waaruit een getal of uitdrukking is samengesteld.
• er een einde aan maken vb: het huwelijk is door de scheiding ontbonden Synoniemen: besluiten opheffen beëindigen liquideren Tegenstellingen: oprichten stichten
• 1) Tot bederf overgaan 2) Stukmaken 3) Resolveren 4) Verteren 5) Wegrotten 6) Uithalen 7) Dissolveren 8) Verrotten 9) Uitsplitsen 10) Vergaan 11) Verbrijzelen 12) Verbreken 13) Scheiden 14) Rotten 15) Forceren 16) Bederven 17) Beëindigen 18) Bevrijden 19) Opheffen 20) Afbreken 21) In de war sturen
• overeenkomstenrecht: be멮diging van een overeenkomst. Bijv. indien een partij in verzuim is, is de ander gerechtigd tot ...

Toon uitgebreidere definities

• ontbindend

Wat is de verleden tijd van ontbinden?

De verleden tijd van ontbinden is 'ontbond'. Het voltooid deelwoord is 'heeft ontbonden'.

Wat betekent ontbinden?

'(iets dat officieel is) opheffen, zorgen dat het niet meer bestaat'

Hoe spel je ontbinden?

ontbinden spel je O N T B I N D E N

Wat is een ander woord voor ontbinden?

Andere woorden voor ontbinden zijn afbreken, beëindigen, forceren, ontleden, opheffen, rotten, stukmaken, uiteen doen gaan, uiteen halen, uithalen, verbreken, verbrijzelen, vergaan, verrotten, verteren en wegrotten.

Zoek ontbinden op Woordenlijst.org
Zoek ontbinden op Google
Zoek ontbinden op Wikipedia