verwerpen
werkw.
| Uitspraak: | [vər'wɛrpə(n)] |
| Vervoegingen: | verwierp (verl.tijd enkelv.) |
| Vervoegingen: | heeft verworpen (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen |
afkeuren | Voorbeeld: | `Het voorstel werd met een meerderheid van stemmen verworpen.` | |
| Synoniem: | afwijzen |
©
Kernerman Dictionaries.
Synoniemen
afketsen afkeuren afstemmen afwijzen afwijzend terugwijzen terugwijzend verweren wegstemmen weigerachtig goedkeuren (antoniem)11 definities op Encyclo
- •afkeuren, afwijzen. •wraken •verstoten
- Een erfenis hoeft men niet te aanvaarden, men kan die ook afwijzen. Dit moet dan voor de gehele erfenis gelden, men kan die niet gedeeltelijk verwerpen
- Een erfenis hoeft men niet te aanvaarden, men kan die ook afwijzen. Maar dit moet dan voor de gehele erfenis gelden, want men kan die niet gedeeltelijk verwerpen.
- Een erfenis hoeft men niet te aanvaarden, men kan die ook afwijzen. Dit moet dan voor de gehele erfenis gelden, men kan die niet gedeeltelijk verwerpen.
- het werpen van doode of onvoldragen jongen, bij honden of wild
Deze woorden eindigen op verwerpen:
•
omverwerpenHerkomst volgens etymologiebank.nl
verwerpenHoe bekend is het woord?
Uit onderzoek van het
Centrum voor Leesonderzoek blijkt dat alle Nederlanders en Vlamingen het woord `verwerpen` kennen.
