splijten

werkw.

Uitspraak:	[ˈsplɛitə(n)]
Afbreekpatroon:	splij·ten
Vervoegingen:	spleet (verl.tijd enkelv.) Toon alle vervoegingen

1) in langwerpige stukken uit elkaar vallen

Vervoegingen:	is gespleten (volt.deelw.)
Voorbeeld:	`Het hout is gespleten.`

2) (iets) in stukken breken

Vervoegingen:	heeft gespleten (volt.deelw.)
Voorbeeld:	`een machine om hout voor de open haard te splijten`

afschillen   aftrekken   barsten   klieven   kloven   slijten   splitsen   uiteensplijten   

• • [ov] langs een nerf in tweeën breken. • [erga] het proces van in twee delen breken langs een nerf. (+audio)
• met iets scherps in stukken slaan vb: hij splijt het houtblok met een bijl in de lengte in stukken breken vb: de plank splijt als je er een spijker in slaan
• 1) Spalken 2) Splitsen 3) Halveren 4) Splitten 5) Knappen 6) Aftrekken 7) Afschillen 8) Hakken 9) Slijten 10) Kenen 11) Spouwen 12) In tweeën delen 13) Met een bijl kloven 14) Uiteensplijten 15) Uiteenslaan 16) Scheuren 17) Houwen 18) Delen 19) Rijten 20) Klieven 21) Barsten 22) Doorklieven 23) Doorhakken
• kloven
• kloven Jaar van herkomst: 1240 (Bern. )

Toon uitgebreidere definities

• opensplijten

splijten ( doen barsten)

Schrijf je splijten met ei of ij? Zie splijten / spleiten

Wat betekent splijten?

'in langwerpige stukken uit elkaar vallen' en '(iets) in stukken breken'

Hoe spel je splijten?

splijten spel je S P L I J T E N

Wat is een ander woord voor splijten?

Andere woorden voor splijten zijn afschillen, aftrekken, barsten, klieven, kloven, slijten, splitsen en uiteensplijten.

Zoek splijten op Woordenlijst.org
Zoek splijten op Google
Zoek splijten op Wikipedia