surfen

werkw.

Uitspraak:	[ˈsʏrfə(n)]
Afbreekpatroon:	sur·fen
Vervoegingen:	surfte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gesurft (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) op een surfplank over de branding bewegen ^sport

2) zeilen op een grote plank met een mast en een zeil

Synoniemen:

windsurfen, plankzeilen

3) zoeken op internet ^sport

Voorbeeld:	`Als je even surft op internet, dan vind je het zo.`
Synoniem:	internetten

Synoniemen

16 definities op Encyclo

Sites bekijken en-of zoeken op het World Wide Web
'Surfen' (of 'golfsurfen') is een watersport waarbij men zich door de kracht van de aanrollende golven van de branding naar het strand laat drijven. Golven ontstaan gewoonlijk ver op zee door wind of storm.
(1) Ook: surfriding. Zich met hoge snelheid op een surfplank op de golven van de branding naar het strand laten glijden. (2) Windsurfen, plankzeilen. Toen kapitein James Cook in 1778 in Oceanië arriveerde, trof hij daar al surfers aan. Hun boards waren gemaakt van hardhout en zo`n 70 kilo zwaar. De eerste of...
(Engelse term voor het bezoeken van internet-pagina's met behulp van een browser.)
je staande op een plank voortbewegen op de golven vb: hij surfte naar de overkant van het meer zoeken op het internet vb: zij zit de hele avond al te surfen op haar computer

Deze woorden eindigen op surfen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van surfen is 'surfte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gesurft'.

'op een surfplank over de branding bewegen' en 'zeilen op een grote plank met een mast en een zeil' en 'zoeken op internet'

surfen spel je S U R F E N

Andere woorden voor surfen zijn internetten, plankzeilen en watersport.

Op andere websites

Recentelijk gezocht