prutsen

werkw.

Uitspraak:	[ˈprʏtsə(n)]
Afbreekpatroon:	prut·sen
Vervoegingen:	prutste (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geprutst (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

op een ondoelmatige manier bezig zijn met iets maken of repareren

Voorbeeld:	`Ze hebben uren aan de buitenboordmotor zitten prutsen, maar hij doet het nog steeds niet.`
Synoniemen:	klooien, pielen

Synoniemen

5 definities op Encyclo

Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 slecht werken. Afleiding van prutten, verscherping van brodden, broddelen.
onhandig bezig zijn vb: je moet niet zelf gaan prutsen aan die computer
1) Frutselen 2) Morsen 3) Foefelen 4) Beunhazen 5) Friemelen 6) Fröbelen 7) Treuzelen 8) Frullen 9) Mosen 10) Knutselen 11) Aanmodderen 12) Knungelen 13) Onhandig bezig zijn 14) Femelen 15) Fikfakken 16) Morrelen 17) Knoeien 18) Frunniken 19) Paggelen 20) Aanrommelen 21) Kissebissen 22) Onbeholpen werken
knutselen Jaar van herkomst: 1896 (WNT )
Prutsen is maar wat aanrommelen. [basiswoordenlijst groep 6]

Deze woorden eindigen op prutsen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van prutsen is 'prutste'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geprutst'.

'op een ondoelmatige manier bezig zijn met iets maken of repareren'

prutsen spel je P R U T S E N

Andere woorden voor prutsen zijn aanmodderen, broddelen, fröbelen, klooien, klungelen, klunzen, knoeien, knutselen, pielen, rommelen en stuntelen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht