ontberen

werkw.

Uitspraak:	[ɔnd'berə(n)]
Afbreekpatroon:	ont·be·ren
Vervoegingen:	ontbeerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft ontbeerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(iets) niet hebben waar je eigenlijk niet zonder kan

Voorbeeld:	`In zijn vroege jeugd heeft hij de zorg en liefde van een moeder moeten ontberen; zijn beide ouders zijn jong overleden.`
Synoniem:	missen

derven   tekortkomen   bezitten (antoniem)   

• • [ov] iets missen, waaraan men grote behoefte heeft.
• missen van wat je heel hard nodig hebt vb: wij moesten haar hulp ontberen
• 1) Gemissen 2) Derven 3) Moeten missen 4) Verstoken 5) Mislopen 6) Iets missen 7) Gespeend zijn van 8) Tekortkomen 9) Missen
• missen
• missen van wat je heel hard nodig hebt Voorbeeld: Hij heeft altijd steun van zijn ouders moeten ontberen.

Toon uitgebreidere definities

ontberen ( iets missen, niet hebben)

Wat is de verleden tijd van ontberen?

De verleden tijd van ontberen is 'ontbeerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft ontbeerd'.

Wat betekent ontberen?

'(iets) niet hebben waar je eigenlijk niet zonder kan'

Hoe spel je ontberen?

ontberen spel je O N T B E R E N

Wat is een ander woord voor ontberen?

Andere woorden voor ontberen zijn derven en tekortkomen.

Wat is het tegenovergestelde van ontberen?

Een antoniem van ontberen is bezitten.

Zoek ontberen op Woordenlijst.org
Zoek ontberen op Google
Zoek ontberen op Wikipedia