gladiatoren Nederlands woordenboek

Taaladvies

4 definities op Encyclo

[geschiedenis oudheid] Beroepsvechters, meestal slaven of veroordeelden, die voor het Romeinse publiek streden op leven en dood. Bij het betreden van de arena (bijvoorbeeld die van het Colosseum) begroetten zij de keizer met de woorden 'Ave Caesar, morituri te salutant' (Gegroet Keizer, zij die gaan sterven g...
1) Zwaardvechters
Het woord gladiator is afgeleid van het Latijnse woord `gladius` wat `zwaard` betekent. De gladiatorengevechten waren oorspronkelijk een godsdienstig gebruik van Etruskische oorsprong en werden gehouden bij begrafenissen ter ere van de overledene. Wat begon als een herdenking in 264 v.C. werd al gau...
Te gebruiken voor mannen in het oude Rome die als beroepsvechter of als slaaf, gevangene of veroordeelde crimineel bij wijze van publiek vermaak op leven en dood moesten vechten met andere mannen of wilde dieren

Op andere websites

Recentelijk gezocht