de cognitie

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[kɔx'ni(t)si]
Afbreekpatroon:	cog·ni·tie
Verbuigingen:	cognities (meerv.)

kennis, idee, overtuiging in de geest van een of meer personen ^psychologie

Voorbeeld:

`Als mensen communiceren worden cognities overgedragen.`

• 'Cognitie' of 'kenvermogen' is het vermogen tot begrijpen en tot kennisverwerving, via zintuiglijke waarneming en het vervolgens verwerken van de informatie, door het denken. Menselijke cognitie is een vorm van dierlijke cognitie, al wordt het daarvan ook wel onderscheiden vanuit het exceptionalistische idee ...
• Let op: Spelling van 1858 cognitio, Lat., de kennis, het onderzoek van eene zaak: absque causae cognitione, zie Absque. Cognosceren, geregtelijk onderzoeken, erkennen
• 1) Leervermogen 2) Kennisgeving 3) Kennisneming 4) Kenvermogen
• denkpatroon; geheel van gedachten en interpretaties
• denkvermogen

Toon uitgebreidere definities

• cognitief• cognitieve dissonantie

• recognitie

cognitie (kenvermogen)

Is het 'de cognitie' of 'het cognitie'?

Het is 'de cognitie', want cognitie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die cognitie'.

Wat is het meervoud van cognitie?

Het meervoud van cognitie is 'cognities'. Eén cognitie, twee cognities.

Wat betekent cognitie?

'kennis, idee, overtuiging in de geest van een of meer personen'

Hoe spel je cognitie?

cognitie spel je C O G N I T I E

Zoek cognitie op Woordenlijst.org
Zoek cognitie op Google
Zoek cognitie op Wikipedia