Scythen Nederlands woordenboek

6 definities op Encyclo

Oorspronkelijk Iraans, nomadisch ruitervolk. Leefde op de steppen van Centraal-Azië, ze richtten zich op de gebieden aan de Zwarte Zee. Werden later door de Sarmaten verdreven. Hun gebied strekte zich uit tot Zuid-Palestina en Klein-Azië. De Scythen trokken met hun grote kuddes vee vanuit Zuid-Rusland en M...
Let op: Spelling van 1858 noemden de Grieken Romeinen, in het algemeen, bewoners der noordelijkste hun bekende landen, en verbonden daarmede het denkbeeld van ruwen onbeschaafdheid
[geschiedenis oudheid] Oorspronkelijk een Centraal-Aziatisch steppevolk, in de achtste eeuw v.Chr. naar de Zwarte Zee getrokken. Van daaruit goede handelsbetrekkingen met de Grieken. Hun boogschietende ruiters waren gevreesd en vochten mee in het leger van Athene, onder andere tegen de Perzen met wie de Scyth...
1) Volk in Azië 2) Nomaden
De 'Scythen' of 'Skythen' waren Iraanse ruiterstammen die tussen de 7e eeuw v.Chr. en de 4e eeuw n. Chr. grote gebieden in de Euraziatische steppe bewoonden. In algemene zin benoemt men als 'Scythisch' een mozaïek aan volkeren en culturen in de steppezone, in verschillende perioden en onder verschillende na...

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Op andere websites

Recentelijk gezocht