humaniora Nederlands woordenboek

11 definities op Encyclo

Let op: Spelling van 1858 Lat., schoone wetenschappen, die den mensch sieren, als taalkunde, geschied-, natuurkunde, enz., waarin de jeugd, als voorafgaande studiën, gewoonlijk het eerst onderwezen wordt; schoolgeleerdheid. Humaniseren, menschelijk maken, beschaven, veredelen. Humanist, een school-geleerde, ...
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] de beschavende, mensvormende wetenschappen, de letterkundige en wijsgeerige vakken, in tegenstelling met de realia (zie aldaar); van Latijn humanus = menselijk. De humaniora waren: spraakkunst, redekunst en dichtkunst, met Grieks en Latijn, ter onderscheiding van literae ...
1) Menswetenschappen 2) Geesteswetenschappen 3) Alfastudies 4) Studie van de letteren
Benaming voor de studie van klassieke talen (Latijn en Grieks) en klassieke literatuur. Humaniora betekent in het Latijn 'menselijker', de humaniora is dus letterlijk de studie die iemand tot mens vormt. Opgelet: in Vlaanderen heeft humaniora een andere betekenis.
De studie van de klassieke talen en letterkunde (Grieks en Latijn) Afgeleid van het Latijnse humanus (menselijk)

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Op andere websites

Recentelijk gezocht