uitsterven

werkw.

Uitspraak:	[ˈœytstɛrvə(n)]
Afbreekpatroon:	uit·ster·ven
Vervoegingen:	stierf uit (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	is uitgestorven (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(van planten en dieren) ophouden te bestaan

Voorbeeld:

`De Afrikaanse neushoorn dreigt uit te sterven.`

Synoniemen

11 definities op Encyclo

, het ophouden van een geslacht door de dood van de laatste vertegenwoordiger van dat geslacht.
• [erga] het proces waarbij alle individuen van een soort de dood vinden en er een eind komt aan het bestaan van de soort. • tweede betekenisomschrijving • enz.
op den duur ophouden te bestaan vb: de Indische olifant sterft uit
1) Uitdelging 2) Ophouden 3) Ophouden te bestaan 4) Afsterven 5) Ophouden met bestaan
In de biogeografie is 'uitsterven' het eindigen van het bestaan van een soort of een andere taxonomische groep. Door evolutie en soortvorming ontstaan nieuwe soorten, bijvoorbeeld wanneer een populatie van een bepaalde soort een nieuwe ecologische niche vindt en exploiteert, en daarbij geïsoleerd raakt van a...

Deze woorden beginnen met uitsterven:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van uitsterven is 'stierf uit'. Het voltooid deelwoord is 'is uitgestorven'.

'(van planten en dieren) ophouden te bestaan'

uitsterven spel je U I T S T E R V E N

Andere woorden voor uitsterven zijn afsterven, ophouden, ophouden te bestaan en sterven.

Op andere websites

Recentelijk gezocht