tempus

zelfst.naamw.
de tijd waarin de persoonsvorm staat

Bron: WikiWoordenboek.

• Etym: Lat. tijd. - In de narratologie de grammaticale tijd die karakteristiek zou zijn voor verhaalkunst. Traditioneel is dat het (episch) preteritum. Dit impliceert geen verledentijdsaanduiding – al kan binnen het verhaal d.m.v. verschillende grammaticale tempora, ook door het preteritum, van de ene tijdsl...
• 1) Tijd (Latijn) 2) Tijd
• De tijd van het werkwoord, in het Grieks zijn de tempora bijvoorbeeld in te delen in de vier hoofdtijden (presens, futurum, perfectum en futurum exactum) en de drie historische tijden (imperfectum, aoristus en plusquamperfectum)
• Onderdeel van het Phare-programma van de Europese Unie. Dit programma wil landen in Midden- en Oost-Europa helpen bij economische en sociale herstructurering. Tempus biedt steun aan: opleiding, uitwisseling en mobiliteit van studenten en docenten; gezamenlijke projecten voor de ontwikkeling van het onderwijs ...
• slaap

Toon uitgebreidere definities

• tempus fugit

tempus (tijd)

Wat betekent tempus?

'de tijd waarin de persoonsvorm staat'

Hoe spel je tempus?

tempus spel je T E M P U S

Zoek tempus op Woordenlijst.org
Zoek tempus op Google
Zoek tempus op Wikipedia