stalken

werkw.

Uitspraak:	[ˈstɑlkə(n)]
Afbreekpatroon:	stal·ken
Vervoegingen:	stalkte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gestalkt (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(iemand) op allerlei manieren hinderlijk achtervolgen en ernstig lastig vallen

Voorbeeld:

`Hij stalkte haar nadat ze de verkering had uitgemaakt.`

5 definities op Encyclo

iemand voortdurend volgen en lastigvallen vb: haar ex-echtgenoot is bezig haar te stalken
(oneigen) strafrecht: Engels: tijdens de jacht besluipen. Overtreding door een persoon op de openbare weg in zijn vrijheid te belemmeren, ...
[Vergeten woorden] (zw. -te) steels lopen, heimelijk gaan [= Engels stalk, ~ stelen]
1) Ziekelijk belagen 2) Gedurig volgen en lastigvallen 3) Geregeld volgen 4) Belagen 5) Hinderlijk volgen 6) Schaduwen 7) Achtervolgen 8) Plaats in vlaanderen
Iemand bewust meer dan één keer lastigvallen, door die persoon bijvoorbeeld berichten te sturen, op te wachten of te achtervolgen.

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van stalken is 'stalkte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gestalkt'.

'(iemand) op allerlei manieren hinderlijk achtervolgen en ernstig lastig vallen'

stalken spel je S T A L K E N

Op andere websites

Recentelijk gezocht