'Lucullus' is een Romeins 'cognomen' dat betekent: 'een kleine boomgaard'.
Let op: Spelling van 1858 een Romeinsch veldheer, minder beroemd door zijne krijgsdaden dan door zijne weelderige levenswijze. Lucullisch, overdadig, weelderig
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] een rijke lekkerbek, naar Lucius Licinius Lucullus, een Romeinsch veldheer, † 57 v.C., beroemd om zijn rijkdom en zijn schitterende maaltijden, die spreekwoordelijk zijn geworden. Intussen leefde Lucullus toch niet alleen ten behoeve zijner maag, maar liet ook den roem ...
