Zoek

de heuvel

zelfst.naamw. (m.)
Uitspraak:  [ˈhøvəl]
Verbuigingen:  heuvel|en, heuvel|s (meerv.)

lage kleine berg
Voorbeeld:  `Nederland heeft geen bergen, en ook niet veel heuvels.`

© Kernerman Dictionaries.

Synoniemen
bult hoogte

Spreekwoorden en zegswijzen
• het gras aan de andere kant van de heuvel is altijd groener. (=men denkt dat anderen geen problemen hebben)
Naar de spreekwoorden

17 definities op Encyclo
  1. niet zo steile verhoging in het landschap vb: het landschap bestond uit glooiende heuvels
  2. Hoge grond.
  3. een reliëfvorm die boven zijn omgeving uitsteekt met hellingen van niet meer dan 500 m hoogte – ook een heuvelrug, een heuvelrij
  4. Let op: Spelling (deels) uit 1864: m. (-s, -en), kleine verhevenheid boven de oppervlakte der aarde, bergje. ~TJE, (B. -N), o. (-s). ~ACHTIG, [bijvoegelijk naamwoord] (-e...
  5. [Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Heuvel``] Eene afzonderlijk liggende hoogte van min of meer kegelvormige gedaante en slechts weinige honderde ellen boven de omring...
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden beginnen met heuvel:
• heuvelachtig• heuvelen• heuvellandschap• heuvels

Deze woorden eindigen op heuvel:
• vluchtheuvel• zandheuvel• traanheuvel

Herkomst volgens etymologiebank.nl
heuvel (kleine verheffing van het aardoppervlak)

Hoe bekend is het woord?
Uit onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek blijkt dat alle Nederlanders en Vlamingen het woord `heuvel` kennen.