de contingentie
zelfst.naamw. (v.)
Uitspraak: | [kɔntɪŋ'xɛn(t)si] |
Verbuigingen: | contingentie|s (meerv.) |
het feit dat iets bestaat zonder dat daar een dwingende of logische noodzaak voor is filosofie Voorbeelden: | `Contingentie van dingen wil zeggen dat ze ook heel anders hadden kunnen zijn.`, `Contingentie van toevallige omgevingstoestanden die invloed hebben op het functioneren van een organisatie.` | |
©
Kernerman Dictionaries.
4 definities op Encyclo
- [rechtswetenschap] toevalligheid Zie ook contingent…
- Contingentie (Latijn: contingentia, mogelijkheid, toeval) is een begrip in de filosofie. Het duidt het tegengestelde aan van noodzakelijkheid. Contingent zijn die entite...
- toevalligheid Jaar van herkomst: 1650 (MEY )
- Verschillende omstandigheden die zich mogelijk kunnen voordoen. De strekking van contingency-theorieën is dat er niet één optimumsituatie is, maar dat het van de omgev...
Toon uitgebreidere definitiesDeze woorden beginnen met contingentie:
•
contingentiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
contingentie (toevalligheid)Hoe bekend is het woord?
Volgens het
Centrum voor Leesonderzoek kent 80% van de Nederlanders en 83% van de Vlamingen het woord `contingentie`.