Zoek

de contingentie

zelfst.naamw. (v.)
Uitspraak:  [kɔntɪŋ'xɛn(t)si]
Verbuigingen:  contingentie|s (meerv.)

het feit dat iets bestaat zonder dat daar een dwingende of logische noodzaak voor is filosofie
Voorbeelden:  `Contingentie van dingen wil zeggen dat ze ook heel anders hadden kunnen zijn.`,
`Contingentie van toevallige omgevingstoestanden die invloed hebben op het functioneren van een organisatie.`

© Kernerman Dictionaries.

4 definities op Encyclo
  1. [rechtswetenschap] toevalligheid Zie ook contingent…
  2. Contingentie (Latijn: contingentia, mogelijkheid, toeval) is een begrip in de filosofie. Het duidt het tegengestelde aan van noodzakelijkheid. Contingent zijn die entite...
  3. toevalligheid Jaar van herkomst: 1650 (MEY )
  4. Verschillende omstandigheden die zich mogelijk kunnen voordoen. De strekking van contingency-theorieën is dat er niet één optimumsituatie is, maar dat het van de omgev...
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden beginnen met contingentie:
• contingenties

Herkomst volgens etymologiebank.nl
contingentie (toevalligheid)

Hoe bekend is het woord?
Volgens het Centrum voor Leesonderzoek kent 80% van de Nederlanders en 83% van de Vlamingen het woord `contingentie`.