blaffen

werkw.

Uitspraak:	[ˈblɑfə(n)]
Afbreekpatroon:	blaf·fen
Vervoegingen:	blafte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geblaft (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(van een hond) hard geluid maken

Voorbeelden:	`De hond blaft tegen zijn baasje.`, `De ontevreden baas blafte tegen zijn personeel.`
blaffende honden bijten niet	(voor mensen die een hoop herrie maken hoef je niet bang te zijn)

Synoniemen

Spreekwoorden en zegswijzen

• tegen de maan blaffen (=iets doen wat totaal niet helpt / nodeloze bedreigingen uiten)
Naar de spreekwoorden

8 definities op Encyclo

• [inerg] het geluid maken dat kenmerkend is voor een hond.
geluid van een hond (waf, waf) vb: toen ik aanbelde, begon de hond te blaffen hard hoesten vb: Jim was zó verkouden, hij lag de hele nacht te blaffen
1) Keffen 2) Hoesten 3) Geluid van een mitrailleur 4) Dierengeluid 5) Bassen 6) Snauwen 7) Geluid van een hond 8) Tekeergaan 9) Aanslaan 10) Brullen 11) Roepen 12) Voortdurend luid hoesten 13) Bits toespreken 14) Schreeuwen 15) Luid hoesten 16) Daveren 17) Aanslaan van een hond 18) Aansnauwen 19) Bulderen
Blaffen betekent een hard geluid maken (van een hond). [basiswoordenlijst groep 3]
Blaffen is het regelmatig met de boeg op de golven klappen van vooral schepen met stompe steven en platte bodem. Daarbij kan een spanning in het langsverband of voorschip ontstaan die hijgen of hijgspanning genoemd wordt. Koerswijziging of snelheidsvermindering is een remedie tegen blaffen. Het woord komt waa...

Deze woorden eindigen op blaffen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van blaffen is 'blafte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geblaft'.

'(van een hond) hard geluid maken'

blaffen spel je B L A F F E N

Andere woorden voor blaffen zijn brullen, bulderen, daveren, keffen, roepen en schreeuwen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht