• van zich afbijten/afslaan (=zich fel verdedigen)
• schaamte de kop afbijten (=je niet meer schamen)
• geen ezel en kan zijn eigen oren afbijten. (=het onmogelijke hoef je niet te doen.)
• de spits afbijten (=als eerste ergens aan beginnen aan iets moeilijks)
Naar de spreekwoorden

• Eén van de twee soorten vieux aan boord van marineschepen halverwege deze eeuw. Zie ook Peut. De bijnamen geven een juiste weergave van de onderhavige kwaliteit.

Toon uitgebreidere definities

• afbijten• afbijtmiddel

afbijt

Zoek afbijt op Woordenlijst.org
Zoek afbijt op Google
Zoek afbijt op Wikipedia