[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Staande houden``] Men noemt zich in eenen post, op een bepaald punt van het slagveld of van het oorlogstooneel staande houden, indien men zich niet uit dien post of van dat punt laat verdrijven. Het staande houden op een bepaald punt kan zoowel in het groot als in het kl...
Bij het staande houden wordt er door een opsporingsambtenaar gevraagd naar de legitimatie van een verdachte en worden er tevens enkele vragen gesteld. Een verdachte kan ingevolge artikel 52 van het Wetboek van Strafvordering worden staande gehouden door iedere opsporingsambtenaar. Wanneer een persoon op straa...
De politie mag iemand staande houden en vragen naar zijn naam, adres en identiteitsbewijs, maar alleen indien er tegen de persoon een redelijk vermoeden van schuld bestaat. Daarop hoeft niet te worden geantwoord, want niemand is verplicht om aan zijn eigen veroordeling mee te werken.
Een verdachte kort `ophouden` om hem of haar naar identiteitspapieren te vragen.
het staande houden van de verdachte met het doel het verkrijgen van de persoonsgegevens
