het opnemen en vastleggen van informatie vb: hij houdt zich bezig met de registratie van de goederen die binnenkomen
Let op: Spelling van 1858 het inschrijven van oorkonden of acten. Registrator, iemand, die de acten wettelijk inschrijft; een oorkondenschikker. Registratuur, eene bewaarplaats der oorkonden, acten, enz.; ook het geregtelijke inschrijfboek. Registreren, in het register of registratuur schrijven
1. (Gezondheidsrecht) Inschrijving in het BIG-register. 2. (Epidemiol.) Het systematisch vastleggen van een of meerdere kenmerken (bijvoorbeeld risicofactoren of ziekte) in een populatie door ondervraging of onderzoek bij een (steekproef uit een) omschreven populatie.
1) Boeking 2) Vastlegging 3) Ambtelijke inschrijving 4) Het vastleggen van gegevens 5) Het opnemen van gegevens 6) Inschrijving in wettelijk register 7) Inschrijving 8) Opname 9) Aantekening
als aangetoond is dat het middel werkzaam en veilig is
