duinen Nederlands woordenboek

8 definities op Encyclo

[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Duinen``] Zandheuvels door de werking van den zeewind en der golven langs vlakke zandige zeeoevers opgeworpen, somtijds door kunst, beplanting, enz. tegen verstuiven bewaard
Let op: Spelling van 1858 de zandheuvels langs de zeekusten, door de natuur zelve opgeworpen, om het overstroomen der zee te beletten
[geografie en demografie] Heuvels van fijn materiaal, meestal fijn zand, aan de zee, een rivier of in een woestijn. Langs de kust van Noord- en Zuid-Holland bevindt zich een duingebied van ongeveer 100 km lengte en plaatselijk 5 km breedte, dat bestaat uit oude en jonge duinen. De oude duinen zijn ongeveer 50...
[Vergeten woorden] (zw. -de) 1) benevelen 2) buiten zinnen zijn 3) dronken zijn [van duin, in duining]
1) Onvruchtbaar gebied 2) Zanderige plaats 3) Zanderige plaats langs zee 4) Zandheuvels 5) Zeewering 6) Zandheuvels langs de zee 7) Verhevenheden 8) Gebied bij de zee 9) Landschapsvorm 10) Strook langs de zee 11) Natuurgebied 12) Plaats in Gelderland 13) Onvruchtbare grond

Deze woorden beginnen met duinen:

Deze woorden eindigen op duinen:

Op andere websites

Recentelijk gezocht