dissociëren

werkw.

Uitspraak:	[dɪso'ʃerə(n)]
Vervoegingen:	dissocieerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gedissocieerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) je aandacht voor je omgeving verliezen of je daarvoor psychisch afsluiten ^psychologie

Voorbeeld:

`Mensen die dissociëren denken, voelen en herinneren zich tijdelijk niets meer.`

2) uiteen doen vallen in kleinere delen ^scheikunde

Voorbeelden:

`De dissociatiegraad is het gedeelte van de oorspronkelijke stof dat is gedissocieerd of ontleed.`, `Dit gas dissocieert als het in water wordt opgelost.`

• Let op: Spelling van 1858 scheiden, afzonderen, verdeelen, van elkander scheiden

Toon uitgebreidere definities

Wat is de verleden tijd van dissociëren?

De verleden tijd van dissociëren is 'dissocieerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gedissocieerd'.

Wat betekent dissociëren?

'je aandacht voor je omgeving verliezen of je daarvoor psychisch afsluiten' en 'uiteen doen vallen in kleinere delen'

Hoe spel je dissociëren?

dissociëren spel je D I S S O C I E-umlaut R E N

Zoek dissociëren op Woordenlijst.org
Zoek dissociëren op Google
Zoek dissociëren op Wikipedia