de dictie

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	['dɪksi]
Afbreekpatroon:	dic·tie
Verbuigingen:	dicties (meerv.)

manier van uitspreken of voordragen

Voorbeeld:

`dictielessen`

• voordracht, uitspraak.
• Etym: Lat. dictio = het zeggen, uitspreken < dicere = zeggen. - De wijze van uitspreken van taalklanken. Van belang is hierbij zowel de articulatiebasis (stand van mond en keel) als ook ademhalingstechniek. De dictie is van fundamenteel belang bij de declamatie. Voor de historische achtergronden zie men ook r...
• 1) Zegswijze 2) Voordracht 3) Zegging 4) Uitspraak 5) Wijze van uitspreken 6) Wijze van voordragen 7) Manier van zeggen 8) Manier van voordragen
• de manier van spreken.
• De manier van spreken. Acteurs volgen in hun opleiding lessen dictie om zuivere en goed gearticuleerde klanken te kunnen voortbrengen.

Toon uitgebreidere definities

• contradictie• predictie• maledictie• jurisdictie• indictie• benedictie• addictie• ruimtejurisdictie

dictie (wijze van zeggen, voordracht)

Is het 'de dictie' of 'het dictie'?

Het is 'de dictie', want dictie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die dictie'.

Wat is het meervoud van dictie?

Het meervoud van dictie is 'dicties'. Eén dictie, twee dicties.

Wat betekent dictie?

'manier van uitspreken of voordragen'

Hoe spel je dictie?

dictie spel je D I C T I E

Zoek dictie op Woordenlijst.org
Zoek dictie op Google
Zoek dictie op Wikipedia