de dialectiek

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[dijalɛk'tik]
Afbreekpatroon:	di·a·lec·tiek

systematische manier van denken die gebruik maakt van een gedachte en het tegenovergestelde ervan om tot een standpunt te komen ^filosofie

Voorbeeld:

`de materialistische dialectiek van Marx`

• het doelgericht omgaan met (schijnbare) tegenstellingen.
• Het principe van verandering volgens de lijnen van een driehoek. Een stelling heeft een tegengestelde. De twee tegengestelden versmelten in een synthese die op haar beurt weer these wordt, enz. (F.A.S.)
• 'Dialectiek' is een redeneervorm die gebruikmaakt van tegenstellingen om naar waarheid proberen te zoeken, dan wel een metafysica volgens welke zowel het denken als de wereld verandert c.q. zich ontwikkelt ten gevolge van tegenstellingen (Herakleitos, Hegel, Marx en navolgers). In de klassieke tijd was het no...
• [gr. dialektike techne = de kunst van het debat]
• [filosofie] Oorspronkelijk de kunst van het gesprek (met zichzelf of met anderen), meer in het bijzonder de kunst van de bewijsvoering. Zeno van Elea wordt wel beschouwd als de uitvinder van de dialectiek. Bij de sofisten ontaardt de dialectiek soms tot 'logica van de schijn', namelijk het streven om aan onwe...

Toon uitgebreidere definities

dialectiek = dialectica

Is het 'de dialectiek' of 'het dialectiek'?

Het is 'de dialectiek', want dialectiek is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die dialectiek'.

Wat betekent dialectiek?

'systematische manier van denken die gebruik maakt van een gedachte en het tegenovergestelde ervan om tot een standpunt te komen'

Hoe spel je dialectiek?

dialectiek spel je D I A L E C T I E K

Zoek dialectiek op Woordenlijst.org
Zoek dialectiek op Google
Zoek dialectiek op Wikipedia