buiken Nederlands woordenboek

Synoniemen

5 definities op Encyclo

(schade) Buiken is een schadefenomeen dat voorkomt bij schilderingen op textiele dragers die niet meer op spanning zijn, door de zwaartekracht hangt het doek aan de onderzijde uit in de vorm van een buik.(Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)
[Vergeten woorden] (zw. -te) met loog wassen [= Gronings buken, Zweeds byka]
1) Dik worden
De bovenste oppervlaktes van klankbodems van snaarinstrumenten waarover de snaren zijn gespannen, en die een belangrijke rol spelen in het overbrengen van de trillingen van de snaren naar de omringende atmosfeer. Categorie: Onderdelen > resonatoren.
Punten van een staande golf waar de uitwijking maximaal is.

Deze woorden eindigen op buiken:

Op andere websites

Recentelijk gezocht