berokkenen

werkw.

Uitspraak:	[bəˈrɔkənə(n)]
Afbreekpatroon:	be·rok·ke·nen
Vervoegingen:	berokkende (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft berokkend (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(iets slechts) veroorzaken bij iemand

Voorbeeld:	`iemand schade berokkenen`
Synoniem:	toebrengen

aandoen   veroorzaken   

• 1) Teweegbrengen 2) Iets kwaads teweegbrengen 3) Toebrengen 4) Aanbrengen 5) Aandoen 6) Veroorzaken 7) Aantrekken 8) Aanrichten
• veroorzaken - Woordfeit: Berokkenen is afgeleid van het Middelnederlandse werkwoord rocken, dat het zelfstandig naamwoord rocke(n) bevat. Een rocke(n) of spinrokken was een hulpmiddel bij het spinnen: een stok waarop men het vlas of de wol kon winden voordat men ging spinnen. Het werkwoord rocken betekende le...
• veroorzaken Jaar van herkomst: 1595 (WNT )

Toon uitgebreidere definities

berokkenen (teweegbrengen)

Wat is de verleden tijd van berokkenen?

De verleden tijd van berokkenen is 'berokkende'. Het voltooid deelwoord is 'heeft berokkend'.

Wat betekent berokkenen?

'(iets slechts) veroorzaken bij iemand'

Hoe spel je berokkenen?

berokkenen spel je B E R O K K E N E N

Wat is een ander woord voor berokkenen?

Andere woorden voor berokkenen zijn aandoen en veroorzaken.

Zoek berokkenen op Woordenlijst.org
Zoek berokkenen op Google
Zoek berokkenen op Wikipedia