het adjectief

zelfst.naamw.

Uitspraak:	['ɑtjɛktif, ɑtjɛk'tif]
Afbreekpatroon:	ad·jec·tief
Verbuigingen:	adjectieven (meerv.)

kenmerkend woord bij een zelfstandig naamwoord ^taalkunde

Voorbeeld:	`‘Oud’ is een adjectief bij ‘opa’ in ‘mijn oude opa’.`
Synoniem:	bijvoeglijk naamwoord

• • [grammatica] een woordsoort dat wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen.
• Let op: Spelling van 1858 (term in de spraakkunst), bijvoegelijk naamwoord, hetwelk voor een zelfstandig naamwoord geplaatst wordt, b.v., een groot huis, de lange straat, het gehoorzame kind
• [taalwetenschap] Bijvoeglijk naamwoord.
• 1) Taalkundige term 2) Bijgevoegd 3) Bijvoeglijk naamwoord 4) Woord 5) Toegevoegd 6) Grammaticale term 7) Naamwoord
• Ander woord voor bijvoeglijk naamwoord

Toon uitgebreidere definities

• predicaatsadjectief

adjectief (bijvoeglijk naamwoord)

Is het 'de adjectief' of 'het adjectief'?

Het is 'het adjectief', want adjectief is onzijdig. Als je het aanwijst is het 'dat adjectief'.

Wat is het meervoud van adjectief?

Het meervoud van adjectief is 'adjectieven'. Eén adjectief, twee adjectieven.

Wat betekent adjectief?

'kenmerkend woord bij een zelfstandig naamwoord'

Hoe spel je adjectief?

adjectief spel je A D J E C T I E F

Zoek adjectief op Woordenlijst.org
Zoek adjectief op Google
Zoek adjectief op Wikipedia