Twee zekerheden zijn meer waard dan één.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Twee zekerheden zijn meer waard dan één.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Van al wat leeft op aarde spreekt het hart de mooiste taal.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Van ver is het iets: en van dichtbij is het niets.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Vertrouw niet op een ander als uzelf te slapen ligt.
Jean de La Fontaine ()
Ga steeds het laatst naar bed, zorg dat de deur niet open staat
En hoed u voor gemachtigden, als het om zaken gaat.
Frans fabeldichter
Verwacht niets goeds van hen die doen gelijk de meesten.
Jean de La Fontaine ()
Want ook de mensen apen na en zijn vaak wilde beesten.
De schrijver-plagiaris geeft de grootste ergernis:
Hij doet of alles waar is, weet niet hoeveel aap hij is.
Frans fabeldichter
Waartoe dient goede raad?
Jean de La Fontaine ()
Het hof heeft raadgevers met hopen.
Maar mannen van de daad,
Die zie je echt zo dik niet lopen.
Frans fabeldichter
Want overleg en slimheid geldt
Jean de La Fontaine ()
Nog altijd meer dan ruw geweld.
Frans fabeldichter
We vergeven onszelf alles en de anderen niets.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Wees niet naïef en houd de oorlogsstokers uit elkaar.
Jean de La Fontaine ()
Zet ze tegen elkander op. Ze laten u met vree.
Ik zei het maar terloops en stop. De vijand luistert mee.
Frans fabeldichter
Wie brood eet mag niet bij éénzelfde bakker blijven.
Jean de La Fontaine ()
Frans fabeldichter
Wie in te hoge stand
Jean de La Fontaine ()
Publiek zijn gat verbrandt,
Zit pijnlijk op de blaren.
Frans fabeldichter
Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Jean de La Fontaine ()
Vaak lijdt hij honger en gebrek.
Frans fabeldichter
Wie roddelt zal ervaren,
Jean de La Fontaine ()
dat hij door eigen kwaad
Ook zelf ten gronde gaat.
Frans fabeldichter
Wij koesteren de ijdelheid die geeft al wat wij wensen,
Jean de La Fontaine ()
En in een spiegel zien wij enkel andermans gebreken.
Frans fabeldichter
Wij pronken met wat mooi is en blijven onverschillig
Jean de La Fontaine ()
Voor wat van nut kan zijn. De mens is zo gewillig
Voor dom vertoon en eigenwaan.
En draagt hij hoorns, hij laat ze staan.
Frans fabeldichter
Wij zien het keer op keer:
Jean de La Fontaine ()
zij die in `t jonge groen
eerst bang en schuchter doen,
zij bieden geen verweer
en na de eerste zoen
vragen zij vlug om méér.
Frans fabeldichter
Zo heeft wie met een sluwe list
Jean de La Fontaine ()
Een ander vangt, zich vaak vergist
En hangt met uitgedoofde blik
Te bengelen in zijn eigen strik.
Frans fabeldichter
Zo is de droom van mensen broos
Jean de La Fontaine ()
En blijven vele wensen loos.
Frans fabeldichter
Zo luistert ook de mens alleen naar wie zijn goede maat is.
Jean de La Fontaine ()
Hij wil het onheil pas bekennen, als het al te laat is.
Frans fabeldichter
Zo steken de mensen al te vaak hun neus in ieders zaken
Jean de La Fontaine ()
En wekken graag de indruk dat zij zich onmisbaar maken.
Ze zijn niemand tot nut en kunnen iedereen maar plagen.
Gebruik je brein en vliegenmepper om ze weg te jagen.
Frans fabeldichter
Zoals bekoring vaak de dochter van versterving is,
Jean de La Fontaine ()
groeit de begeerte als een kind van jarenlang gemis.
Frans fabeldichter
