de verbuiging

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[vər'bœyxɪŋ]
Afbreekpatroon:	ver·bui·ging
Verbuigingen:	verbuigingen (meerv.)

verandering van de uitgang van een woord volgens de grammatica ^taalkunde

Voorbeelden:	`de verbuiging van adjectieven`, `Latijnse vervoegingen en verbuigingen`
Synoniemen:	inflectie, flexie

bocht   buiging   declinatie   kromming   

• • [taalkunde] het veranderen van de vorm van een naamwoord of voornaamwoord om een zekere grammaticale rol aan te duiden. •het veranderen van de buiging, een geval van mechanische vervorming. •declinatie
• 1) Bocht 2) Paradigma in de taalkunde 3) Taalkundige term 4) Kromming 5) Vervoeging 6) Declinatie 7) Woordbuiging 8) Inclinatie 9) Vervorming 10) Conjugatie
• de vormverandering die een naamwoord of voornaamwoord ondergaat onder invloed van genus, getal en naamval
• Onder verbuiging (of: declinatie) worden de vormveranderingen verstaan bij zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden, voornaamwoorden, lidwoorden en telwoorden, waarmee geslacht (1), getal (2) en-of naamval (3) worden uitgedrukt:

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de verbuiging' of 'het verbuiging'?

Het is 'de verbuiging', want verbuiging is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die verbuiging'.

Wat is het meervoud van verbuiging?

Het meervoud van verbuiging is 'verbuigingen'. Eén verbuiging, twee verbuigingen.

Wat betekent verbuiging?

'verandering van de uitgang van een woord volgens de grammatica'

Hoe spel je verbuiging?

verbuiging spel je V E R B U I G I N G

Wat is een ander woord voor verbuiging?

Andere woorden voor verbuiging zijn bocht, buiging, declinatie en kromming.

Zoek verbuiging op Woordenlijst.org
Zoek verbuiging op Google
Zoek verbuiging op Wikipedia