titulair
bijv.naamw.
| Verbuigingen: | titulairder |
| Verbuigingen: | titulairst |
een titel bezittend zonder de daarbij horende plichten (functie) of rechten (beloning) Bron: WikiWoordenboek.
4 definities op Encyclo
- [Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Frans), volgens den titel, den titel hebbend, maar niet den rang zelven, die er door wordt aangeduid. Men spreekt mitsdien van titulaire rang, bijv. als een kapitein wordt gepensionneerd met den rang van majoor Onderscheiden van Titularis (Latijn), den titel voeren...
- 1) Niet effectief 2) Volgens de titel 3) In naam 4) Titelvoerend 5) De titel voerend
- als eretitel voerend
- als eretitel voerend Jaar van herkomst: 1660 (WNT )
Toon uitgebreidere definitiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
titulair (als eretitel voerend)Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent titulair?
'een titel bezittend zonder de daarbij horende plichten (functie) of rechten (beloning)'
Hoe spel je titulair?
titulair spel je T I T U L A I R Op andere websites
Zoek
titulair op Woordenlijst.org
Zoek
titulair op Google
Zoek
titulair op Wikipedia