strafbaar

bijv.naamw.

Uitspraak:	[ˈstrɑvbar]
Afbreekpatroon:	straf·baar

als iets verboden is en je straf krijgt als je het wel doet

Voorbeelden:

`een strafbaar feit plegen`,
`De meeste vormen van discriminatie zijn strafbaar.`

Synoniemen

4 definities op Encyclo

waar je straf voor kunt krijgen vb: op de stoep fietsen is strafbaar
1) Verboden 2) Niet toegestaan 3) Straf verdienend 4) Pakbaar 5) Het afblijven 6) Doen wat verboden is 7) Schuldig 8) Onwettig 9) Kunnende leiden tot strafvervolging 10) Vervolgbaar
Iemand kan strafbaar zijn. Dat betekent dat die persoon iets doet dat niet mag van de wet.
Strafbaar is iets wat volgens de wet niet mag. Je pleegt dan een strafbaar feit. Daarvoor kun je een straf krijgen. [basiswoordenlijst groep 7]

Deze woorden beginnen met strafbaar:

Deze woorden eindigen op strafbaar:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker