ruiven als dialectwoord
ruien (Sint-Niklaas)   ruien (Lokers)   pluimen verliezen, haar verliezen (Meers)   de rui (Bevers)   in de rui zijn (Wichels)   ruien, in de rui zijn (Wichels)  
Toon alle 9 dialectwoorden

Spreekwoorden en zegswijzen
• wie in een boomgaard werkt mag er uit eten / van de druiven eten. (=voordeel halen uit je werk.)
• de druiven zijn zuur (zei de vos maar hij kon er niet bij) (=van iets dat men niet krijgen kan, zeggen dat men het niet wil)
• de druiven hangen te hoog (=van iets dat men niet krijgen kan, zeggen dat men het niet wil)
Naar de spreekwoorden

2 definities op Encyclo
  • ruien, op regelmatige tijden de oude veren verliezen en nieuwe krijgen (VD) - Voorbeeld: ‘Zonderling, bij die wijven: eens de bloesem uitgeschud, is 't alsof zij hun meisjesnatuur hebben afgelegd - een ander wezen geworden, hun eigen jeugdvuur vergeten; zo gauw de zorgzak op de rug, is hun gevoel verstompt...
  • ruien (toon de herkomst via de etymologiebank)
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden eindigen op ruiven:
kruiven

Herkomst volgens etymologiebank.nl
ruiven (ruien)

Op andere websites
Zoek ruiven op Woordenlijst.org
Zoek ruiven op Google
Zoek ruiven op Wikipedia