ruiven als dialectwoord
• ruien (Sint-Niklaas) • ruien (Lokers) • pluimen verliezen, haar verliezen (Meers) • de rui (Bevers) • in de rui zijn (Wichels) • ruien, in de rui zijn (Wichels) Toon alle 9 dialectwoordenSpreekwoorden en zegswijzen
• wie in een boomgaard werkt mag er uit eten / van de d
ruiven eten.
(=voordeel halen uit je werk.)• de d
ruiven zijn zuur (zei de vos maar hij kon er niet bij)
(=van iets dat men niet krijgen kan, zeggen dat men het niet wil)• de d
ruiven hangen te hoog
(=van iets dat men niet krijgen kan, zeggen dat men het niet wil)Naar de spreekwoorden2 definities op Encyclo
- ruien, op regelmatige tijden de oude veren verliezen en nieuwe krijgen (VD) - Voorbeeld: ‘Zonderling, bij die wijven: eens de bloesem uitgeschud, is 't alsof zij hun meisjesnatuur hebben afgelegd - een ander wezen geworden, hun eigen jeugdvuur vergeten; zo gauw de zorgzak op de rug, is hun gevoel verstompt...
- ruien (toon de herkomst via de etymologiebank)
Toon uitgebreidere definitiesDeze woorden eindigen op ruiven:
•
kruivenHerkomst volgens etymologiebank.nl
ruiven (ruien)Op andere websites
Zoek
ruiven op Woordenlijst.org
Zoek
ruiven op Google
Zoek
ruiven op Wikipedia