de rechtvaardigingsgrond
zelfst.naamw. (m.)
| Verbuigingen: | rechtvaardigingsgronden |
| Verbuigingen: | ''(rechtvaardigingsgrondje)'' |
die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet Bron: WikiWoordenboek.
4 definities op Encyclo
- 'Rechtvaardigingsgrond', in het Belgisch en Nederlands strafrecht, is die omstandigheid waardoor een gedraging, die normaal gesproken een strafbaar feit zou hebben ingehouden, haar wederrechtelijk karakter verliest. In het Belgisch strafrecht zijn er omstandigheden die het karakter van misdrijf ontnemen aan d...
- • [juridisch] die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet.
- reden voor straffeloosheid van een dader, omdat er gronden zijn die de wederrechtelijkheid van zijn gedrag aantasten
- Vorm van strafuitsluitingsgrond, bijvoorbeeld in geval van noodweer, wettelijk voorschrift of ambtelijk bevel. Bijzondere omstandigheid die het wederrechtelijk karakter van de wetsovertreding doet wegvallen. Leidt daarom tot ontslag van rechtsvervolging.
Toon uitgebreidere definitiesDeze woorden beginnen met rechtvaardigingsgrond:
•
rechtvaardigingsgrondenVraag & Antwoord voor je slimme speaker
Is het 'de rechtvaardigingsgrond' of 'het rechtvaardigingsgrond'?
Het is 'de rechtvaardigingsgrond', want rechtvaardigingsgrond is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die rechtvaardigingsgrond'.
Wat betekent rechtvaardigingsgrond?
'die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet'
Hoe spel je rechtvaardigingsgrond?
rechtvaardigingsgrond spel je R E C H T V A A R D I G I N G S G R O N D Op andere websites
Zoek
rechtvaardigingsgrond op Woordenlijst.org
Zoek
rechtvaardigingsgrond op Google
Zoek
rechtvaardigingsgrond op Wikipedia