de rechtvaardigingsgrond

zelfst.naamw. (m.)
Verbuigingen:  rechtvaardigingsgronden
Verbuigingen:  ''(rechtvaardigingsgrondje)''

die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet


Bron: WikiWoordenboek.

4 definities op Encyclo
  • 'Rechtvaardigingsgrond', in het Belgisch en Nederlands strafrecht, is die omstandigheid waardoor een gedraging, die normaal gesproken een strafbaar feit zou hebben ingehouden, haar wederrechtelijk karakter verliest. In het Belgisch strafrecht zijn er omstandigheden die het karakter van misdrijf ontnemen aan d...
  • • [juridisch] die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet.
  • reden voor straffeloosheid van een dader, omdat er gronden zijn die de wederrechtelijkheid van zijn gedrag aantasten
  • Vorm van strafuitsluitingsgrond, bijvoorbeeld in geval van noodweer, wettelijk voorschrift of ambtelijk bevel. Bijzondere omstandigheid die het wederrechtelijk karakter van de wetsovertreding doet wegvallen. Leidt daarom tot ontslag van rechtsvervolging.
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden beginnen met rechtvaardigingsgrond:
rechtvaardigingsgronden

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Is het 'de rechtvaardigingsgrond' of 'het rechtvaardigingsgrond'?
Het is 'de rechtvaardigingsgrond', want rechtvaardigingsgrond is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die rechtvaardigingsgrond'.
Wat betekent rechtvaardigingsgrond?
'die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet'
Hoe spel je rechtvaardigingsgrond?
rechtvaardigingsgrond spel je R E C H T V A A R D I G I N G S G R O N D

Op andere websites
Zoek rechtvaardigingsgrond op Woordenlijst.org
Zoek rechtvaardigingsgrond op Google
Zoek rechtvaardigingsgrond op Wikipedia