puberen

werkw.
Uitspraak:  ['pybərə(n)]
Afbreekpatroon:  pu·be·ren
Vervoegingen:  puberde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:  heeft gepuberd (volt.deelw.)

last hebben van hormoonveranderingen in de puberteit
Voorbeeld:  `Tegenwoordig beginnen kinderen van tien of elf jaar soms al te puberen.`


2 definities op Encyclo
  • 'Puberen' (of: 'puberaal gedrag') is de manier waarop mensen (vaak jongeren in het bijzonder) zich afzetten tegen gevestigde waarden. Enerzijds wordt 'puberen' gebruikt met een negatieve connotatie in de zin van ruziezoekend, tegendraads gedrag.
  • 1) Menselijk gedrag
Toon uitgebreidere definities

Herkomst volgens etymologiebank.nl
puberen

Taaladvies
Wat is juist: `In mijn puberteit was ik best braaf` of `In mijn pubertijd was ik best braaf`? Zie Pubertijd / puberteit

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat is de verleden tijd van puberen?
De verleden tijd van puberen is 'puberde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gepuberd'.
Wat betekent puberen?
'last hebben van hormoonveranderingen in de puberteit'
Hoe spel je puberen?
puberen spel je P U B E R E N

Op andere websites
Zoek puberen op Woordenlijst.org
Zoek puberen op Google
Zoek puberen op Wikipedia