puberen
werkw.
| Uitspraak: | ['pybərə(n)] |
| Afbreekpatroon: | pu·be·ren |
| Vervoegingen: | puberde (verl.tijd enkelv.) |
| Vervoegingen: | heeft gepuberd (volt.deelw.) |
last hebben van hormoonveranderingen in de puberteit | Voorbeeld: | `Tegenwoordig beginnen kinderen van tien of elf jaar soms al te puberen.` | |
2 definities op Encyclo
- 'Puberen' (of: 'puberaal gedrag') is de manier waarop mensen (vaak jongeren in het bijzonder) zich afzetten tegen gevestigde waarden. Enerzijds wordt 'puberen' gebruikt met een negatieve connotatie in de zin van ruziezoekend, tegendraads gedrag.
- 1) Menselijk gedrag
Toon uitgebreidere definitiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
puberenTaaladvies
Wat is juist: `In mijn
puberteit was ik best braaf` of `In mijn
pubertijd was ik best braaf`?
Zie Pubertijd / puberteitVraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat is de verleden tijd van puberen?
De verleden tijd van puberen is 'puberde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gepuberd'.
Wat betekent puberen?
'last hebben van hormoonveranderingen in de puberteit'
Hoe spel je puberen?
puberen spel je P U B E R E N Op andere websites
Zoek
puberen op Woordenlijst.org
Zoek
puberen op Google
Zoek
puberen op Wikipedia