de oorgetuige

zelfst.naamw.
Verbuigingen:  oorgetuigen

iemand die een getuigenis aflegt van iets wat hij/zij gehoord heeft (bijv. een gesprek)


Bron: WikiWoordenboek.

1 definitie op Encyclo
  • iemand die bij een gesprek aanwezig is Jaar van herkomst: 1965 (Carmiggelt, Mooi weer vandaag 60 )
Toon uitgebreidere definities

Herkomst volgens etymologiebank.nl
oorgetuige (iemand die bij een gesprek aanwezig is)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent oorgetuige?
'iemand die een getuigenis aflegt van iets wat hij/zij gehoord heeft (bijv. een gesprek)'
Hoe spel je oorgetuige?
oorgetuige spel je O O R G E T U I G E

Op andere websites
Zoek oorgetuige op Woordenlijst.org
Zoek oorgetuige op Google
Zoek oorgetuige op Wikipedia