de onderzoeksrechter

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	['ɔndərzuksrɛxtər]
Afbreekpatroon:	on·der·zoeks·rech·ter
Verbuigingen:	onderzoeksrechters (meerv.)

jurist die een onderzoek leidt waarbij bewijzen verzameld worden ten behoeve van een rechtszaak

• 1) Ambtelijke titel
• Een 'onderzoeksrechter' (in Nederland: 'rech­ter-commissaris') leidt een gerechtelijk onderzoek. Het is de taak van de onderzoeksrechter om zowel bewijzen tegen '(à charge)', als voor '(à décharge)' de verdachte te verzamelen.
• rechter die in strafzaken het gerechtelijk onderzoek leidt
• strafprocesrecht: rechter die in het strafproces op actieve wijze het gerechtelijk vooronderzoek leidt. Hij wordt ingeschakeld ...

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de onderzoeksrechter' of 'het onderzoeksrechter'?

Het is 'de onderzoeksrechter', want onderzoeksrechter is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die onderzoeksrechter'.

Wat is het meervoud van onderzoeksrechter?

Het meervoud van onderzoeksrechter is 'onderzoeksrechters'. Eén onderzoeksrechter, twee onderzoeksrechters.

Wat betekent onderzoeksrechter?

'jurist die een onderzoek leidt waarbij bewijzen verzameld worden ten behoeve van een rechtszaak'

Hoe spel je onderzoeksrechter?

onderzoeksrechter spel je O N D E R Z O E K S R E C H T E R

Zoek onderzoeksrechter op Woordenlijst.org
Zoek onderzoeksrechter op Google
Zoek onderzoeksrechter op Wikipedia