krengen Nederlands woordenboek

13 definities op Encyclo

'Krengen' (ook bekend als of 'kielen' of 'platleggen') is een methode om toegang te krijgen tot de romp van een zeilschip zonder gebruik te maken van een droogdok. De term, en soortgelijke termen in het Engels, Frans, Spaans en Italiaans, zijn afgeleid van de term voor de kiel van een schip: careening (Engels...
(1) Een stilligend schip doen overhellen om de zijde die boven water komt af te krabben of te herstellen. Zie ook Kielen. (2) Bewegen van de romp van de surfplank om zijn lengteas.
Let op: Spelling van 1858 (scheepv.) op zijde halen: een schip krengen, het op zijde leggen, om een lekgat te stoppen. Ook op eene zijde zeilen: het schip moest krengen
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] dood vee
Def.: een stilliggend schip doen overhellen om de zijde die boven water komt af te krabben of te herstellen.

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Op andere websites

Recentelijk gezocht