de karabinier
zelfst.naamw. (m.)
ruiter bewapend met een geweer Bron: WikiWoordenboek.
4 definities op Encyclo
- 'Karabiniers' waren cavaleriesoldaten gewapend met een karabijn (een kort geweer) en later met geweer en bajonet. Karabiniers konden ook gezien worden als bereden infanterie aangezien ze het paard gebruikten voor grote mobiliteit en dan vaak afstapten om te voet te vechten.
- [Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Karabinier``] Zie Kavallerie, Karabijn
- 1) Militair
- Te gebruiken voor soldaten gewapend met geweren. Voorheen gebruikt voor de uitstekende scherpschutters die waren gewapend met de beste geweren en gevormd tot speciaal getrainde compagnies
Toon uitgebreidere definitiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
karabinier (soldaat)Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Is het 'de karabinier' of 'het karabinier'?
Het is 'de karabinier', want karabinier is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die karabinier'.
Wat betekent karabinier?
'ruiter bewapend met een geweer'
Hoe spel je karabinier?
karabinier spel je K A R A B I N I E R Op andere websites
Zoek
karabinier op Woordenlijst.org
Zoek
karabinier op Google
Zoek
karabinier op Wikipedia