(Eng: electromagnetism) 1. Magnetisme dat het gevolg is van een elektrische stroom die door een spoel vloeit die rondom een ijzeren kern is gewikkeld. 2. Elektromagnetica.
• [natuurkunde] de fysica van het elektromagnetische veld: een vectorveld dat heel de ruimte beslaat en bestaat uit een component, het elektrisch veld en een ander component het magnetisch veld genaamd.
Het verschijnsel dat wordt geassocieerd met elektrische en magnetische velden en hun interactie met elkaar, en met elektrische ladingen en stromen. Categorie: Abstracte Begrippen > magnetisme.
