duvelen

werkw.

Verbuigingen:	duvelde
Verbuigingen:	geduveld

1) (informeel) last veroorzaken
2) (informeel) plotseling vallen

Zie ook:

duvel

Bron: WikiWoordenboek.

duivelen   

• 1) Donderjagen 2) Klieren 3) Mieteren 4) Treiteren 5) Zeuren 6) Vallen
• kwellen, treiteren, het zijn omgeving lastig maken
• met duvels of doken aan elkaar vastmaken. Ook bekend als deuvelen of pennen. Verwante term: deutelen.

Toon uitgebreidere definities

• beduvelen

Wat betekent duvelen?

' (informeel) last veroorzaken' en ' (informeel) plotseling vallen'

Hoe spel je duvelen?

duvelen spel je D U V E L E N

Wat is een ander woord voor duvelen?

Een ander woord duvelen is duivelen.

Zoek duvelen op Woordenlijst.org
Zoek duvelen op Google
Zoek duvelen op Wikipedia