desavoueren

werkw.

Uitspraak:	[dezavu'werə(n)]
Afbreekpatroon:	des·avou·e·ren
Vervoegingen:	desavoueerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gedesavoueerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

afkeuren ^formeel

Voorbeelden:

`een advies desavoueren`,
`het bestuur desavoueren`

Synoniemen

4 definities op Encyclo

1) Repudiëren 2) Afzweren 3) Niet erkennen 4) Loochenen 5) Wraken 6) Laten vallen
advocatuur: ontkenning door een procespartij van aanbiedingen, erkenningen of toestemmingen die zijn procureur (advocaat) ...
niet erkennen Jaar van herkomst: 1626 (WNT renvooi )
Wanneer een diplomaat een akkoord heeft gesloten waarvan zijn regering meent dat dat buiten zijn volmacht valt, kan de regering de vertegenwoordiger 'desavoueren'. Tot in de 19e eeuw moesten diplomaten vertrouwen op de instructie die zij van hun regering hadden meegekregen.

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van desavoueren is 'desavoueerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gedesavoueerd'.

'afkeuren'

desavoueren spel je D E S A V O U E R E N

Een ander woord desavoueren is laten vallen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht