de denotatie

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[deno'ta(t)si]
Afbreekpatroon:	de·no·ta·tie
Verbuigingen:	denotaties (meerv.)

1) (van een woord) concrete, zakelijke betekenis ^taalkunde

Voorbeeld:	`Naast de denotatie van een woord, is er de connotatie, de gevoelswaarde ervan.`
Antoniem:	connotatie

2) aanduiding

Voorbeeld:

`denotatie van specifieke lijnen door verschillende kleuren te gebruiken`

• 'Denotatie' is het proces van verwijzing naar de letterlijke betekenis van een woord. De term staat naast het begrip connotatie, dat wil zeggen bijkomende betekenissen die afhangen van de context.
• Let op: Spelling van 1858 denotatio. Lat., aanwijzing, aanduiding. Denoteren, aanwijzen, te kennen geven
• Etym: Lat. de-notare = nauwkeurig aanduiden. - De taalkundig (lexicaal) vast omschreven betekenis van een woord, zoals die gebruikt wordt in de eenduidige omgangstaal of in de wetenschap. Als cognitieve betekenis van een woord staat denotatie tegenover connotatie.
• 1) Omschrijving 2) Aanduiding
• De taalkundig (lexicaal) vast omschreven betekenis van een woord, zoals die gebruikt wordt in de eenduidige omgangstaal of in de wetenschap. Als cognitieve betekenis van een woord staat denotatie tegenover connotatie, waarin de emotionele en/of sociaal-culturele aspecten van de betekenis prevaleren.

Toon uitgebreidere definities

• denotatief

denotatie (aanduiding)

Is het 'de denotatie' of 'het denotatie'?

Het is 'de denotatie', want denotatie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die denotatie'.

Wat is het meervoud van denotatie?

Het meervoud van denotatie is 'denotaties'. Eén denotatie, twee denotaties.

Wat betekent denotatie?

'(van een woord) concrete, zakelijke betekenis' en 'aanduiding'

Hoe spel je denotatie?

denotatie spel je D E N O T A T I E

Zoek denotatie op Woordenlijst.org
Zoek denotatie op Google
Zoek denotatie op Wikipedia