declaratief

bijv.naamw.

Uitspraak:	[deklara'tif]
Afbreekpatroon:	de·cla·ra·tief

beschrijvend

declaratieve zin	(zin waarin een beschrijving of bewering gedaan wordt) `"Het regent" is een declaratieve zin, "Regent het?" een interrogatieve.` Antoniem: imperatief, interrogatief
declaratieve programmeertaal	(programmeertaal die beschrijvend van karakter is) `In een declaratieve programmeertaal schrijf je op wat er aan de hand is, in een imperatieve of procedurele hoe iets moet gebeuren.` Antoniem: imperatieve programmeertaal, procedurele programmeertaal

1 definitie op Encyclo

Deze woorden beginnen met declaratief:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

'beschrijvend'

declaratief spel je D E C L A R A T I E F

Op andere websites

Recentelijk gezocht