de brekebeen

zelfst.naamw.

Verbuigingen:	brekebenen
Verbuigingen:	brekebeentje

1) iemand die zwakke benen heeft en ze gemakkelijk breekt
2) een erg onhandig persoon

Bron: WikiWoordenboek.

scharrelaar   

• woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) klungel, onhandig persoon.
• 1) Scharrelaar 2) Krukkebeen 3) Onhandig persoon 4) Sukkelaar 5) Stumperd 6) Stuntelaar 7) Mislukkeling 8) Sukkel 9) Sufferd 10) Beunhaas 11) Knoeier
• Spreekwoorden: (1914) Een brekebeen, eig. iemand die zwakke beenen heeft en ze licht breekt; vandaar: een sukkel, een knoeier; beunhaas. Sedert de 17<sup>de<-sup> eeuw bekend; Ndl. Wdb. III, 1226; Sewel, 142: Breekebeen, a pityfull workman; Molema, 184 a en voor de vorming Wilmanns, Deutsche Gramm...

Toon uitgebreidere definities

brekebeen

Wat is correct: brekebeen of brekenbeen? Zie brekebeen / brekenbeen

Wat betekent brekebeen?

'iemand die zwakke benen heeft en ze gemakkelijk breekt' en 'een erg onhandig persoon'

Hoe spel je brekebeen?

brekebeen spel je B R E K E B E E N

Wat is een ander woord voor brekebeen?

Een ander woord brekebeen is scharrelaar.

Zoek brekebeen op Woordenlijst.org
Zoek brekebeen op Google
Zoek brekebeen op Wikipedia