brakken als dialectwoord
• kinderen (Bredaas) • kinderen (Dongens) • kinderen (Mays) • over en weer lopen (Gastels) • Kinderen (brabants) • crossen (Moes) 4 definities op Encyclo
- als gevolg van een dijkdoorbraak ontstane poel; later bij uitbreiding willekeurige poel of klein meer. Zie ook wiel . De term wordt voornamelijk gebruikt in de noordelijke provincies.
- druk in de weer zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
- Lopende honden die luid blaffend het wildspoor moeten volgen (Duits: Bracke; Engels: Hound; Frans: Chien courant; Italiaans: Segugio).
- lopende honden die luid blaffend het wildspoor moeten volgen
Toon uitgebreidere definitiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
brakken (druk in de weer zijn)Op andere websites
Zoek
brakken op Woordenlijst.org
Zoek
brakken op Google
Zoek
brakken op Wikipedia