brakken als dialectwoord
kinderen (Bredaas)   kinderen (Dongens)   kinderen (Mays)   over en weer lopen (Gastels)   Kinderen (brabants)   crossen (Moes)  

4 definities op Encyclo
  • als gevolg van een dijkdoorbraak ontstane poel; later bij uitbreiding willekeurige poel of klein meer. Zie ook wiel . De term wordt voornamelijk gebruikt in de noordelijke provincies.
  • druk in de weer zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
  • Lopende honden die luid blaffend het wildspoor moeten volgen (Duits: Bracke; Engels: Hound; Frans: Chien courant; Italiaans: Segugio).
  • lopende honden die luid blaffend het wildspoor moeten volgen
Toon uitgebreidere definities

Herkomst volgens etymologiebank.nl
brakken (druk in de weer zijn)

Op andere websites
Zoek brakken op Woordenlijst.org
Zoek brakken op Google
Zoek brakken op Wikipedia