betuttelen

werkw.

Uitspraak:	[bə'tʏtələ(n)]
Afbreekpatroon:	be·tut·te·len
Vervoegingen:	betuttelde (verl.tijd )
Vervoegingen:	heeft betutteld (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

ongevraagd zeggen wat iemand moet doen, kleine dingen voor iemand regelen

Voorbeelden:	`je niet laten betuttelen`, `bejaarden betuttelen`, `allergisch voor betutteling`
Synoniem:	bedillen

Synoniemen

3 definities op Encyclo

1) Bedillen 2) Beleren 3) Bevoogden 4) Verregaand regelen
Betuttelen wil zeggen kleineren, iemand als een kind behandelen, bevoogden. [basiswoordenlijst groep 8]
kleine verbeteringen aanbrengen Jaar van herkomst: 1632 (WNT wezen II )

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van betuttelen is 'betuttelde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft betutteld'.

'ongevraagd zeggen wat iemand moet doen, kleine dingen voor iemand regelen'

betuttelen spel je B E T U T T E L E N

Andere woorden voor betuttelen zijn bedillen en bevoogden.

Op andere websites

Recentelijk gezocht