de banjo

zelfst.naamw. (m.)
Verbuigingen:  banjo's

snaarinstrument met een ronde klankkast dat bij tokkelen korte, harde klanken geeft


Bron: WikiWoordenboek.

6 definities op Encyclo
  • [Let op: Spelling en uitleg uit 1890] muziekinstrument, soort van mandoline; in de laatste jaren in Engeland zeer in de mode.
  • 1) Rond snaarinstrument 2) Gitaarachtig instrument 3) Gitaar 4) Muziekinstrument 5) Neger gitaar 6) Snarenspeeltuig 7) Tokkelinstrument 8) Van oorsprong een Afrikaans tokkelinstrument 9) Instrument 10) Snaarinstrument
  • snaarinstrument
  • snaarinstrument Jaar van herkomst: 1899 (DBL )
  • tokkelinstrument met meestal vijf metalen snaren die gespannen zijn over een hals en een ronde, tamboerijnvormige klankkast waarvan de voorkant gemaakt is uit een zachte stof zoals perkament, varkensblaas of sommige zachte kunststoffen, dat wordt bespeeld met de vingers of met een plectrum muziekspel op een b...
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden beginnen met banjo:
banjomuziek

Herkomst volgens etymologiebank.nl
banjo (muziekinstrument)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Is het 'de banjo' of 'het banjo'?
Het is 'de banjo', want banjo is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die banjo'.
Wat betekent banjo?
'snaarinstrument met een ronde klankkast dat bij tokkelen korte, harde klanken geeft'
Hoe spel je banjo?
banjo spel je B A N J O

Op andere websites
Zoek banjo op Woordenlijst.org
Zoek banjo op Google
Zoek banjo op Wikipedia